ഭൂമിയുടെ ജീവകോശങ്ങള്‍
ഡോ.ഒ.കെ.മുരളീകൃഷ്ണന്‍
'അന്തരീക്ഷശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഭാഷയില്‍,മഴ ആകാശത്തുനിന്ന് ഭൂമിയിലേക്ക് പതിക്കുന്നു. പ്രകൃതിദര്‍ശനത്തിന്റെ കാഴ്ചയിലാകട്ടെ അത് താഴെ നിന്ന് മേലോട്ട് പെയ്യുന്നു.'
മസനോബു ഫുക്കുവോക്ക
പ്രാക്തന സംസ്‌കൃതി തിരിച്ചറിഞ്ഞ,കാര്ഷികവൃത്തിയെ
എല്ലാമറിയുന്നുവെന്ന് ഭാവിക്കുന്ന ആധുനികമനുഷ്യരില്‍ ഭൂരിഭാഗത്തിനും ഭൂമിയുടെ ജലസംഭരണികളായ,ജൈവവൈവിധ്യ കലവറയായ തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളുടെ പ്രാധാന്യം അറിയില്ലെന്നുവേണം കരുതാന്‍. അഥവാ അറിയുന്നുണ്ടെങ്കിലും താത്കാലിക ലാഭത്തിന് മലിനമാക്കിയും നികത്തിയും മനുഷ്യന്‍ തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളെ കൊന്നൊടുക്കുന്നു. കണ്ടല്‍ക്കാടുകള്‍ വെട്ടി,ചതുപ്പും നെല്‍വയലും നികത്തി പണിത ആസ്പത്രികളും ഹോട്ടലുകളും നമ്മുടെ പ്രബുദ്ധകേരളത്തില്‍ പോലും തലയുയര്‍ത്തിനില്‍ക്കുന്നത് ഈ അജ്ഞതയുടെ തെളിവാണ്. വിനോദസഞ്ചാരവികസനത്തിന്റെ പേരില്‍ മലീമസമാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നമ്മുടെ കായലുകളില്‍ ജീവനുളളതൊന്നും ബാക്കിയാവില്ലെന്ന അവസ്ഥയായിരിക്കുന്നു. ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്ത കുളം,ചതുപ്പ്.. വെറുതെകിടക്കുന്ന കായല്‍,വര്‍ഷത്തില്‍ പാതിയും കൃഷിചെയ്യാതെ വെള്ളം കെട്ടിക്കിടക്കുന്ന വയല്‍-തണ്ണീര്ത്തടങ്ങളെക്കുറച്
ലോകശരാശരി എടുത്താല്‍ ഒരു ഹെക്ടര്‍ തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളുടെ സേവനമൂല്യം പ്രതിവര്‍ഷം 6,80,110 രൂപയാണ്. ഇത് കാടുകളില്‍നിന്ന് കിട്ടുന്ന വരുമാനത്തിന്റെ ഏഴിരട്ടിവരും. തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങള്‍ സംരക്ഷിക്കാതിരിക്കുക വഴി വെള്ളപ്പൊക്കം,ജലക്ഷാമം തുടങ്ങിയവമൂലമുണ്ടാകുന്ന റവന്യൂനഷ്ടം കൂടി കണക്കിലെടുത്താല്‍ നേരത്തേ സൂചിപ്പിച്ച സേവനമൂല്യം ഇനിയും ഉയരും. പണത്തില്‍ നിജപ്പെടുത്താവുന്ന മൂല്യം മാറ്റിനിര്‍ത്തിയാല്‍ മനുഷ്യന്റെ സാമൂഹിക-സാംസ്‌ക്കാരിക ജീവിതത്തിന് പ്രകൃതിയുടെ പശ്ചാത്തലം എന്ന രീതിയില്‍ തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളുടെ വില ആര്‍ക്ക് കണക്കാക്കാന്‍ കഴിയും. വസ്തുതകള്‍ ഇതായിരിക്കെ തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളെ സംരക്ഷിക്കാന്‍ നാമെന്ത് ചെയ്യുന്നുവെന്നതാണ് പ്രസക്തമായ ചോദ്യം.
1992ല്‍ റിയ ഡി ജനീറോയില്‍ നടന്ന ലോകഭൗമഉച്ചകോടിയില്‍ ജൈവവൈവിധ്യസംരക്ഷണത്തിനായുള്ള ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര ഉടമ്പടിക്ക് രൂപം നല്‍കിയിരുന്നു.1994ല്‍ ഇന്ത്യ ഈ ഉടമ്പടിയില്‍ പങ്കാളിയാവുകയും ചെയ്തു. ഇതിന്റെ ചുവടു പിടിച്ചാണ് 2002ല്‍ ബയോളജിക്കല്‍ ഡൈവേഴ്‌സിറ്റി ആക്ട് 2002ന് കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ രൂപം നല്‍കിയത്. നിയമം നടപ്പാക്കാനുള്ള ചട്ടങ്ങള്‍ ബയോളജിക്കല്‍ ഡൈവേഴ്‌സിറ്റി റൂള്‍സ് 2004ലും നിലവില്‍ വന്നു. എന്നാല്‍ നിയമത്തിന്റെ സംരക്ഷണം ഉറപ്പുവരുത്തി തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളുടെ സംരക്ഷണമുള്‍പ്പെടെയുള്ള ജൈവവൈവിധ്യസംരക്ഷണപ്രവര്ത്തനങ്
കഴിഞ്ഞ പത്ത് വര്‍ഷം കൊണ്ടുമാത്രം ഇന്ത്യയിലെ തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളുടെ 38 ശതമാനം നമുക്ക് നഷ്ടമായി. ഇപ്പോള്‍ 1.31 കോടി ഹെക്ടറാണ് രാജ്യത്തെ തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളുടെ വിസ്തൃതി. കേരളത്തിലിത് 3,28,000 ഹെക്ടര്‍ മാത്രമാണ്. ഇറാനിലെ റാംസറില്‍ 1971ല്‍ നടന്ന തണ്ണീര്‍ത്തട ഉച്ചകോടിയില്‍ ഇന്ത്യയും പങ്കാളിയാണെങ്കിലും വിഷയത്തിന്റെ ഗൗരവം നമ്മള്‍ ഉള്‍ക്കൊണ്ടിട്ടുണ്ടോ എന്ന കാര്യം സംശയമാണ്. റാംസര്‍ കണ്‍വെന്‍ഷനില്‍ 'റാംസര്‍സൈറ്റാ'യി ഉള്‍പ്പെടുത്തിയ കേരളത്തിലെ വേമ്പനാട് കായലിന്റെയും(സൈറ്റ് നമ്പര്‍.1214) അഷ്ടമുടിക്കായലിന്റെയും(സൈറ്റ് നമ്പര്‍.1204) ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ നോക്കിയാല്‍ മതി ഇക്കാര്യം ബോധ്യപ്പെടാന്‍. 2008 ജൂലായില്‍ കേന്ദ്ര വനം പരിസ്ഥിതി മന്ത്രാലയം പുറപ്പെടുവിച്ച നിയന്ത്രണ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളാണ് ഈ അവസരത്തില്‍ ഏക ആശ്വാസം. ഇത് സംബന്ധിച്ച വെറ്റ്‌ലാന്‍ഡ്‌സ്(കണ്സര്വേ
ജലസുരക്ഷ,വെള്ളപ്പൊക്കനിയന്ത്